کجایی من؟؟
من چه قد عوض شدم
هیچ وقت فک نمیکردم ی روز بیاد ک اینقد منفعل بشم کم حرف بشم و و و
کمتر ب شوخی های بی مزه بقیه میخندم ینی اصن خندم نمیگیره !! صرفا جهت ضایع نشدن طرف مقابل ..خیلی زورکی
هر چقدر ک فکر میکنم نمیتونم این خودِ بی حال رو بپذیرم!
دیگه نمیتونم مث قبل شوخی کنم ...کل بندازم ...حاضر جواب باشم ...حتی احساس میکنم محافظه کار شدم و شجاعت قبلو ندارم..
چرا اینطور شد؟؟!!!!!!
نکنه پیر شدم و خودم نمیدونم؟؟ اون همه شور و اشتیاق رو کی دزدید از من اون همه نشاط رو !! میتونم حدس بزنم هه .. حتی شما هم ب نظرم بتونید حدس بزنید.
من خنده های بی دلیل رو، اون بی پروایی رو دوباره میخوام ..نمیدونم اما شاید میترسم کسی برنجه و دلیلش برگرده ب همون شجاع بودن...
امسال ی فرقی هم نسبت ب سال قبل دارم ، دیگه سرمو از پنجره بیرون نبردم ک با خدا حرف بزنم چشممُ بدوزم ب آبی پنهاور اسمون و ازش رویاهامو بخوام میخوام اما نه ب اون صورت همین جا پشت میز یا موقع خواب ..دیگه هم هر روز اهنگ نمیذارم برم حلقه بزنم یا سرخوشانه برقصم..
این من برام غریبه س ..ازم دوره خیلی دور......